" ΙΣΤΟΡΙΕΣ ΚΑΘΗΜΕΡΙΝΗΣ ΤΡΕΛΑΣ "

                                          " ΙΣΤΟΡΙΕΣ ΚΑΘΗΜΕΡΙΝΗΣ ΤΡΕΛΑΣ "

Όταν μια ελληνίδα μάνα αποφασίζει να γράψει....." ΙΣΤΟΡΙΕΣ ΚΑΘΗΜΕΡΙΝΗΣ ΤΡΕΛΑΣ " λοιπόν από εμένα...

‘’ ΙΣΤΟΡΙΕΣ ΚΑΘΗΜΕΡΙΝΗΣ ΤΡΕΛΑΣ ‘’

Ανάμεσα σε μια ελληνίδα μάνα και στο παιδί της

(Όπου Μ:- = Μάνα  Όπου Τ: - = τέκνον

Κοντεύει μεσημέρι… περίπου 2 και κάτι. Είσαι στο σαλόνι αφού έχεις τελειώσει με μαγείρεμα, ψώνια, πλύσιμο νεροχύτη και άπλωμα ρούχων και λες ας κάτσω να πάρω μια ανάσα βρε αδερφέ!!!

Το τέκνον εκείνη τη στιγμή βγαίνει από το δωμάτιο του ως άλλος ΛΑΖΑΡΟΣ που μόλις αναστήθηκε!!! Κουτουλάει από τη νύστα αφού μόλις ξύπνησε….

Πάει και πέφτει σαν σακί με πατάτες επάνω στον καναπέ και αναρωτιέσαι…. «ζει» ?

Μ: - «Καλώς το Λάζαρο!!! Ξύπνησες?»

T: - (Αφού σε κοιτάει με μάτι γλαρό σαν να κοιτάει τρελή) ‘’ Όχι κοιμάμαι ακόμη δε βλέπεις?‘’

Μ: - Nα σου κάνω γάλα με corn flakes ?

Τ: - ‘Όχι.

Μ: - Γιατί όχι? Δεν έχεις φάει τίποτα με άδειο στομάχι θα μείνεις? Πως θα μεγαλώσεις? Θες να πέσεις κάτω ξερό? Είναι δυνατόν να μένεις με άδειο στομάχι τόσες ώρες θα πάθεις τίποτα… δε κάνει…

Τ: - (σε διακόπτει απότομα νευρικά.)  Όχουυυυυ θα πεις πολλά ακόμη? Σου είπα δε πεινάω!!!

Μ: - Μα πως είναι δυνατόν να μην πεινάς από χθες το μεσημέρι έχεις να φας!!!! Εκτός κι αν έφαγες τίποτα σκατολοϊδια εκεί έξω που γύρναγες ως συνήθως!!! Αααα μιας και το αναφέραμε… τι ώρα μαζεύτηκες εχθές?

Τ: - Αφού κάθε φορά ξέρεις τι ώρα γυρίζω τι ρωτάς? Καραούλι φυλάς όποτε βγαίνω!!!

Μ: - Τι λες βρε? Κοιμόμουν είχα 4 ώρες σιδέρωμα και με πέθαναν τα πόδια μου δεν άντεξα…  (ψέματα σιγά μην κοιμόταν κάθε τρεις και λίγο κοίταζε το ρολόι )

Τ: -  Στις 2:30 ήρθα ΟΚ?

Μ: - Στις 2:30? Πως κι έτσι νωρίς? (κοιτάει με μάτι που λέει ‘’σε μένα τα πουλάς αυτά? ‘’)

Τ: - Τι θες τώρα ρε παιδάκι μου? Τόσο γύρισα άσε με και νυστάζω!!!

Μ: -  Eμ βέβαια πώς να μην νυστάζεις αφού μαζεύτηκες στις 4 τα ξημερώματα!!!!!! Ποιος ξέρει που γυρνάγατε πάλι όλη νύχτα!!! Απορώ δεν βαριέστε να ξενυχτάτε κάθε φορά αντί να βγείτε σαν φυσιολογικοί άνθρωποι….

Τ: - (Την διακόπτει εκνευρισμένα.. ) Αφού ξέρεις τι ώρα γύρισα τι με ρωτάς κάθε φορά το ίδιο?? Έλεγχο μου κάνεις? Μωρό παιδί είμαι και με περνάς από ιερά εξέταση? Όχουυυυ!!!!

Μ: - Γιατί τι είσαι? Από πότε πρόλαβες και έφαγες τη ζωή με το κουτάλι και έμαθες τα πάντα βρε? Ξέρεις τι κυκλοφορεί έξω? Άκουσες τι είπαν χθες στις ειδήσεις?...

Τ: - (Την διακόπτει πάλι με φανερό εκνευρισμό…) Όχι δε ξέρω και ούτε θέλω να μάθω!!! Να κοιμηθώ θέλω και δε μ΄αφήνεις!!!!!!! Όποτε σε συμφέρει είμαι μικρό παιδί και όποτε θες είμαι κοτζάμ γαϊδούρι της παντρειάς που κάθομαι και με ταΐζετε ενώ εσύ στην ηλικία μου ήσουν ήδη παντρεμένη με παιδί και μπλα μπλα μπλα… πόσες φορές θα ακούσω το ίδιο παραμύθι πια? ΕΛΕΟΣ !!!!

Μ: - Γιατί βρε? Ψέματα είναι? Εγώ στην ηλικία σου κυβερνούσα σπίτι!!!!

Τ: - Το’ πα εγώ δεν  το΄ πα? Κάτσε και μίλα μόνη σου!!! Εγώ πάω να ξαπλώσω μέσα και μην τολμήσεις να έρθεις να με πρήξεις πάλι!!! (φωνάζει)

Εκείνη τη στιγμή χτυπάει το κινητό του τέκνου… (Αλλάζει τόνο φωνής και μιλάει χαμογελώντας ψιθυρίζοντας)

Μ: - Eμ βέβαια… σε μένα ξέρει μόνο να φωνάζει που δεν κάνω τίποτα η καημένη και στους  άλλους είναι όλο γλύκες…  Αχ…. Τι αμαρτίες πληρώνω Θεέ μου!!! Τι παιδί έχω κάνει κι εγώ δε ξέρω!!! Δεν είναι παιδί μου αυτό!!! Κάποιο λάθος κάνανε στο μαιευτήριο και θα μου δώσαν άλλο δε μπορεί!!!!! (μονολογεί)

Τ: - Σε ακούωωωωωωω!!!!!

Βγαίνει από το δωμάτιο και της λέει…  - ‘’ας είχες τα μάτια σου ανοιχτά όταν με γέναγες να μην σε πιάσουν κότσο…. Τώρα μετά την απομάκρυνση του ταμείου ουδέν λάθος αναγνωρίζεται!!!! (με υφάκι που λέει… θα σε κάνω χύτρα ταχύτητας τώρα εγώ να μάθεις!!)

Μ: - Nαι ε? Αυτά σου μάθαινα εγώ βρε τόσα χρόνια? Αχάριστο πλάσμα που όλο να με πικραίνεις ξέρεις!!! Εγώ βρε που έφαγα τα νιάτα μου για να σε μεγαλώσω να σε κάνω δυο μέτρα….

Τ: - Άντε πάλι μεγάλωσα απότομα!!! Ρε μάνα λάστιχο με έχεις κάνει μια μικρό μια μεγαλώνω στο λεπτό!!! Αποφάσισε επιτέλους τι είμαι!!! Κρίση προσωπικότητας θα πάθω με σένα που έμπλεξα…   Που είναι τα παπούτσια μου?

Μ: - Tι τα θες?

Τ: - Nα δω αν πείρα τα δικά μου χθες έτσι όπως φύγαμε από το CLUB σκνίπα ή πείρα τίποτ’ άλλα …. (της λέει και γυρνάει από την άλλη μην σκάσει στα γέλια βλέποντας το έντρομο βλέμμα της)

Μ: - Ti?????? Καλά τι ήπιες χθες πάλι? Τα άντερα σου? Γιατί παιδάκι μου το κάνεις αυτό? Θες να καταστρέψεις το στομάχι σου μικρό παιδί από τώρα?

Τ: - Άντε πάλι μίκρηνα… καλά φεύγω γιατί εσύ θα με ρίξεις στα βαριά!!! Που είναι τα παπούτσια μου. μου λες???????

Μ :- Mη φωνάζεις πια!!! Όλο σε μένα ξέρεις να φωνάζεις και στο τηλέφωνο είσαι όλο γλύκες όταν μιλάς στους άλλους!!! Τα έπλυνα… έξω στο μπαλκόνι είναι….

Τ: - TI?????? Γιατί ρε μάνα? Κοπριές είχαν πατήσει? Εμένα με ρώτησες και τα έπλυνες? Τι θα φορέσω τώρα εγώ μου λες? (φωνάζει όλο νεύρα!!)

Μ: - Δε φτάνει που στα έπλυνα που βρωμοκοπάγανε σαν πτώμα μου φωνάζεις κι από πάνω αντί να πεις κι ευχαριστώ!!!! Αλλά έτσι είναι … σάμπως δεν είχες που να μοιάσεις? Όλα τα κουσούρια του πατέρα σου πήρες!!! Άλλα παπούτσια δεν έχεις να βάλεις? Όλο τα ίδια φοράς!!! Θα λέει ο κόσμος πως δε σου παίρνουμε δεύτερο ζευγάρι να φορέσεις!!!!

Τ: - Αυτά θέλω να βάλω γαμώ το κέρατό μου!!!! Τι σε πειράζει εσένα τι θα βάλω? Για όλα έχεις κάτι να πεις!!!!!!! Τι θα βάλω εγώ τώρα μου λες?????????

Μ: - Nαι καημένο … λες και δεν έχεις άλλα παπούτσια… αν είναι δυνατόν!!! Άλλα παιδιά δεν έχουν δεύτερο ζευγάρι να βάλουν…. Κι εσύ!!!!

Τ: - E δεν υποφέρεσαι πια!!!! Βαρέθηκα κι εσένα και την γκρίνια σου!!!!

Μ: - Αν βαρέθηκες να πας να πιάσεις ένα σπίτι και μια δουλειά φυσικά και να δούμε ποιο κορόιδο θα βρεις να σε πλένει να σε ξεβρομίζει και να σου έχει ζεστό το φαγητό σου!!!!

Τ: - Θα φύγω σύντομα μην ανησυχείς!!!! Τόσο σύντομα που δε θα το περιμένεις!!! (Της λέει έτσι πάνω στα νεύρα του απλά για να της την σπάσει!!!! )

Μ: - Με φοβισμένο μάτι….  ‘’Τι εννοείς? Δε πιστεύω να μου ετοιμάζεις καμιά λαχτάρα? Πρόσεχε καλά… αν σηκωθείς και φύγεις από δω μην ελπίζεις πως θα τρέχω μετά να σε σιδερώνω και να σε πλένω να γίνω δούλα σου!!!! Άκου εκεί να φύγει… μάθαμε τώρα να πουλάμε μούρη!!! Ακόμη δεν έσκασε από τ΄αυγό….  σηκώσαμε μπαϊράκι!!!!

Τ: - Mωρέ εγώ σε έχω γεννήσει εσένα κι όχι εσύ εμένα!!!!! (Ενώ ντύνεται νευρικά)

Μ: - Που θα πας πάλι? Ακόμη δε ξύπνησες κάτσε μια φορά στο σπίτι σου.. να ξεκουραστείς από ξενύχτι είσαι!!!!

Τ: - Για καφέ θα πάω έχεις πρόβλημα?

Μ: - Γιατί εμείς καφέ δεν έχουμε στο σπίτι μας? Πρέπει να πληρώνεις μια κουταλιά καφέ 5 ευρώ συνέχεια έξω? Κάτσε  σε λίγο θα φάμε… έτοιμο είναι το φαϊ!!!!

Τ: - Δε σου είπα δε πεινάω?? Τι δε καταλαβαίνεις ????? Δώσε μου 10 Ευρώ γιατί άργησα με περιμένουν!!!

Μ: - Mε ποιους θα πας πάλι για καφέ?

Τ: - Mε τους γνωστούς άγνωστους!!!! Έλα τελείωνεεεε δε φτάνει που με καθυστέρησες με τα παπούτσια πάλι από έλεγχο θα περάσω?

M: - Καλά βρε εχθές δε σου έδωσα 20 ευρώ? Τι τα έκανες? Τα τρως πια αυτά τα λεφτά?

Τ: - Πήρα καλαμπόκι και τάισα τα περιστέρια στο Σύνταγμα!!!! Έλα ρε μαμά και άργησαααααα !!!!!

Μ: - Ε βέβαια εγώ είμαι καλή μόνο για δούλα εδώ μέσα και να μου φωνάζεις μόνο κι εγώ να δίνω λεφτά συνέχεια !!!! Ένα γλυκό λόγο απ΄ το στόμα σου δεν θ΄ακούσω ποτέ!!! Λες και ζητάω πολλά!!!!!

Τ: - Όχουυυυυυ!!!! Θα πάει μακριά η βαλίτσα με σένα που έμπλεξα!!!! Άστο μη δώσεις μία φεύγω δε μπορώ να σ’ακούω άλλο!!!!

Μ: - Περίμενε!!! Που θα πας χωρίς λεφτά? Να πίνουν οι φίλοι σου κι εσύ να κοιτάς σαν ορφανό? Ορίστε πάρε!!!!

Τ: - Tην ψυχή θα μου βγάλεις για 10 ευρώ!!!!! Φάτε μη με περιμένεις θα αργήσω!!!!

Μ: - Tζάμπα μαγείρευα εγώ όλη μέρα πάλι? Τα σκατολοϊδια που τρως έξω είναι καλύτερα από το φαί της μάνας σου? Θες να πάθεις καμιά αρρώστια στο τέλος με αυτά….

Τ: - Την διακόπτει απότομα…. ‘Καλύτερα .. δε χαίρεσαι? Θα απαλλαγείς μια ώρα αρχύτερα κι από μένα… Άντε τσάγια!!!!!! (Τσάο δλδ)

Μ: - Που πας με το κοντομάνικο? Φυσάει έξω γύρισε ο καιρός… πάρε καμιά ζακέτα μαζί σου!!!

Την κοιτάει με ύφος που σκοτώνει….

Μ: - Ούτε ένα φιλί βρε αχαίρευτο? Μόνο να μου τ΄αρπάζεις ξέρεις .. ένα φιλί δεν αξίζω?

Τ:- Της σκάει ένα πεταχτό φιλί στο μάγουλο και φεύγει τρέχοντας)

M: -  A ρε άτιμο πλάσμα… ήθελα να ‘ξερα πως με καταφέρνεις πάντα !!!! Έχεις βρει το κουμπί μου …. Εμ…. Βέβαια… δεν είχες που να μοιάσεις… όλα του τα πήρες του προκομμένου!!!! Μονολογεί μπαίνοντας στη κουζίνα….

Χρύσα Μπαλαμπάνη
24 Μαΐου 2013